Kanazawa

Na een heerlijke rustige nacht worden we vroeg wakker. De zon komt hier al om half vijf op, dus het is vroeg licht (en ook vroeg weer donker). Het is een komen en gaan van wandelaars en hardlopers in het park. Jong en oud. Na het ontbijt pakken we de bus naar de stad.

We beginnen bij de overdekte Omicho markt. We zitten vlakbij de kust, dus er is veel vis. Het ziet er allemaal prachtig uit. Grote krabben, oesters, kleine schelpen en heel veel soorten vis. Maar ook fruit, vlees, bloemen, etc.

We vervolgen onze weg via de Oyoma Shrine naar de Kanazawa kasteel ruines waar we door de mooie tuinen rondom het kasteel (dat helemaal herbouwd is) lopen.

Daarna kopen we een kaartje voor de Kenrokuen tuin. Het is een van de drie beroemdste tuinen van Japan

“Kenrokuen” betekent “tuin die zes kenmerken combineert.” Deze zes kenmerken zijn ruimtelijkheid, afzondering, kunstgrepen, oudheid, waterbronnen en prachtige uitzichten. Men zegt dat niet elke tuin in Japan al deze kenmerken kan combineren, maar Kenrokuen wel.

Het is een prachtige tuin waar we zeker wel een uur doorheen wandelen. Er zijn weinig bloemen. Maar het is prachtig. En zo rustig. En dat middenin de stad….

Na de lunch wandelen we naar Higashi Chaya-district. In deze oude wijk vind je geishahuizen. Ook wel “chaya” genoemd, hier vermaakten geisha’s rijke adel en kooplieden.

Begin 19e eeuw werden alle geishahuizen van de stad verplaatst naar drie specifieke wijken buiten het stadscentrum. De grootste hiervan – en misschien wel de bekendste – is de wijk Higashi Chaya.

De geishahuizen in Higashi Chaya hebben een prachtige traditionele uitstraling. Te herkennen aan het traliewerk aan de buitenzijde van de eerste verdieping, genaamd “kimusuko”.

Het is erg rustig. Veel winkels/restaurants zijn vandaag gesloten. Een geisha hebben we al helemaal niet gezien. Wel verliefde stelletjes in Kimono. Sokjes in de slippers en samen schuifelen over straat. Zo schattig.

Als we in de bus terug zitten vraagt de buschauffeur halverwege waar we naartoe gaan. Hij is bang dat we helemaal verkeerd zitten. Het is ook niet eenvoudig, niet alle bussen hebben een nummer en Japanse tekens zijn lastig te lezen. Een vriendelijke oudere dame die gebrekkig Engels spreekt gaat zich ermee bemoeien. Wij weten zeker dat we in de juiste bus zitten, maar zij zijn daar nog niet zo zeker van. En volgt een heel gesprek, ik laat zien op de Google maps waar we heen moeten. En ik leg uit dat onze camper daar staat en dat we een reis door Japan maken. Ze vindt het geweldig. Als we bijna bij de halte zijn komt ze vragen waar we vandaag komen, of we misschien op huwelijksreis zijn en ze vindt onze blonde haren mooi. Ik geef haar een paar Delftsblauwe klompjes en dan gaat ze helemaal los. Bij de halte loopt ze mee naar voren en gaat uitgebreid uitleggen hoe we van de halte naar het park moeten lopen. Stelt ze nog tal van vragen en legt ze uit dat er vanaf het park ook bussen gaan die frequenter rijden dan deze lijn. Bla bla bla… Ondertussen wacht de buschauffeur rustig tot ze klaar is en wij onze rit af hebben gerekend. Niemand in de bus wordt ongeduldig. Als de bus de hoek omdraait staat de lieve dame driftig door de achterruit naar ons te zwaaien 😉

We eten makkelijk, nemen een bad, drinken koffie bij Starbucks. Als we bij de camper komen staat er een soort parkeerwachter bij de camper. Hij vertelt ons dat we hier niet mogen kamperen. Maar… als we morgenochtend vertrekken is het wat hem betreft goed. Waren we gelukkig ook van plan.