We staan wat later op dan we gewend zijn vanwege de wedstrijd. Jammer dat Nederland heeft verloren.
We beginnen onze dag met koffie en een broodje bij Ueno station voordat we de metro naar Tsukiji market nemen. In het verleden was hier de grootste groothandel in vis en zeevruchten ter wereld. In 2018 is de markt verhuisd. Dat betekent niet dat het minder interessant is. Het is nu Japan’s Food Town. Je kunt er allerlei soorten traditioneel Japans eten krijgen. Het stratenblok is nu een en mix van groothandels- en detailhandelswinkels en veel restaurantjes. Uiteraard erg populair bij toeristen. Je kunt er inmiddels natuurlijk veel meer krijgen dan alleen vis. Ook Kobe beef, fruit, ijs, souveniers, etcetera.
We wandelen even rond en eten sushi in een sushibar. Zelfs Rody waagt zich aan sushi met ei, tonijn en bestelt ook gegrilde tonijn. Het is echt heel lekker. De sushi wordt voor onze neus klaargemaakt. Super vers. En een goede sfeer. De man die naast ons zit probeert mij te overtuigen om ook witvis te nemen. Ik houd het bij zalm en tonijn.
De middag brengen we door in de Warner Bros Studio Tour Tokyo – The Making of Harry Potter. Een geweldig kijkje achter de schermen op de filmset van de magische wereld van Harry Potter. We hebben ruim 3 uur nodig om alles te bekijken. De Studio Tour is de grootste Harry Potter-attractie ter wereld en de eerste Warner Bros. Studio Tour in Azie.
We zien authentieke decors, kostuums en magische wezens. Komen erachter hoeveel werk er zit in alle details die de films maken tot wat ze zijn. We zien iconische locaties uit de Harry Potter films, zoals de Grote Zaal van Zweinstein, de Zweinstein Express en Platform 9 ¾, het Verboden Bos, de Wegisweg en het Ministerie van magie. Het boterbier slaan we dit keer over….
Ons laatste Japanse diner nuttigen we bij Ueno. Daar eten we Kobe Beef. Jammie.
Op de weg naar het hotel nemen we nog even een kijkje in een Pachinko en slot hal. Pachinko is een soort gokspel. Mensen zitten in lange rijen achter machines (een soort verticale flipperkasten) waar honderden metalen balletjes doorheen ratelen. Het geeft een oorverdovend kabaal… en wij snappen er niets van.
Het is tijd om afscheid te nemen van de stad, het land. De tassen staan al (bijna) ingepakt klaar. Morgenochtend vroeg pakken we de trein naar Narita airport. Morgenavond landen we op Schiphol.
Het was een geweldige reis. Een heerlijk avontuur dat we samen hebben beleefd. Dat is iets om te koesteren. Dat realiseren we ons dat deze zomer meer dan ooit.
Japan is een land van uitersten. We hebben het beter leren kennen, meer van het “gewone” Japan gezien. Genoten van de rust (al was het druk) en de vriendelijkheid. We gaan het buigen, het geduld, het netjes in de rij aansluiten, het duizend maal ‘Arigato gozaimasu!’, de talloze muziekjes en deuntjes en natuurlijk de verwarmde wc-brillen missen.
Leuk dat je ons hebt gevolgd. Arigato gozaimasu!