Daaaag camper

En zo was het alweer tijd de camper terug te rijden naar Tokyo. Een rit van een dikke twee uur met wat file onderweg nog wat langer. Over de rondweg, met overal afslagen, wegen boven elkaar, tunnela. Maar, we rijden in een keer naar de juiste locatie. Daar worden we al opgewacht. De camper wordt grondig geinspecteerd, maar alles is tip top in orde natuurlijk.

In totaal hebben we ruim 3.300 kilometer gereden. Dat valt eigenlijk reuze mee. Vergeet alleen niet dat we nooit veel harder dan 80 km/uur hebben gereden en vaak 50 of 60….

En dan staan we, met onze koffers langs de weg. Op naar ons hotel. We hebben een ‘early check-inn’ aangevraagd. Dat kan on principe vanaf 12 uur. Het is nu 11.15 uur. Er is een kamer vrij. Dus mooi. Kost wel 3.000 yen meer. Nou nee, dan drinken we wel even wat. Dus we checken de baggage in (hele verhandeling met QR codes) om vervolgens 30 minuten later alsnog in te checken. Regels zijn regels….

We frissen ons op en pakken daarna de metro naar Starbucks Reserve® Roastery Tokyo. In de hele wereld zijn er zes Roasteries. En als Starbuckslover moet ik daar natuurlijk heen. Ik weet het, marketing…. maar ik word er blij van. Elke Starbucks Reserve Roastery-locatie is een koffie belevenis. Er worden bonen gebrand (die door de buizen die door het gebouw lopen worden getransporteerd) en je kunt er veel meer verschillende dranken (koffie en thee) en versnaperingen krijgen. Hoewel ik een grote fan ben bestel ik eigenlijk altijd een cappuccino met een extra shot. Dus nu ook. Wel de limited edition Tokyo blend natuurlijk. De lemon cake smaakt overigens ook goed. Uiteindelijk kan ik de verleiding niet weerstaan en koop ik nog wat in de merchandise store…..

Helemaal happy vervolgen we onze weg naar Meiji Shrine. Het is de shrine die we zes jaar geleden bezochten op onze 1e dag in Tokyo. Op het terrein ook twee mooie bomen die door een touw verbonden zijn. Ook dit staat symbool voor een gelukkig huwelijk. We blijven voor de zekerheid even staan… je weet maar nooit.

We wandelen vervolgens door Takeshita Street. Een drukke straat vol fascinerende mode, katten-, varkens-, en ottercafés en van allelei tentjes waar je zoetigheid als suikerspinnen in regenboogwolken en zeer goed gevulde pannenkoeken kunt kopen.

Tegen etenstijd pakken we de bus naar Shibuya waar we, net als 3 weken terug, in de foodhall een hapje eten. Zo gezellig.

We sluiten de dag af met een wandeling door Sabuya naar Don Quijote. Een soort Action, maar dan 7 verdiepingen en een zeer ruim assortiment rommel. Je weet eigenlijk niet waar te beginnen. Rody wil graag een baggageweegschaal. Die vinden we uiteindelijk, met wat hulp, op de 7e verdieping. 

Het is mega druk op straat. Overal mensen, grote schermen op de gebouwen, bussen, auto’s en veel karts. Het blijft een bijzondere omgeving…

Met de Ginza-line zijn we in een klein uurtje weer in het hotel. Even lekker douchen en bijtijds naar bed. Om 4 uur zetten we toch maar de wekker ⚽️🧡