Gisteren vergeten een wekker te zetten. We hadden het plan bijtijds te vertrekken. Het werd een uurtje later. Samen bereiden we ons voor voor vertrek. We hebben ongemerkt een duidelijke taakverdeling. Alle handelingen die nodig zijn zijn belegd. Gas afsluiten, toilet legen, water vullen, grijs water lozen, ramen dicht, alle kastjes dicht, gordijnen open. Even vegen, alle duivenstront van de tafel (bah!), alles op z’n plek? Nog even een stokbroodje kopen. We kunnen gaan.
Het is anderhalf uur rijden naar Montserrat. Helaas komen we in de file terecht. Rond 11.30 uur komen we aan op de parkeerplaats bij het station van Monistrol. Op deze parkeerplaats mogen we overnachten, mits we met de trein het klooster bezoeken. Laat dat toch al het plan zijn 😉
In een klein kwartier klimt het treintje de berg op. Boven aangekomen zijn we bij het klooster. We nemen echter direct de volgende kabeltrein nog verder de berg op. Daar is een aantal mooie wandelingen uitgezet. We wandelen ongeveer drie uurtjes door de bergen. Het is er prachtig. De zon schijnt, maar het is niet te warm.
Als we weer beneden zijn bezoeken we de kerk van het klooster. Het is een waar bedevaartsoord. Ik brand, hoewel ik niet in God geloof, een kaarsje voor pappa. De kerk is mooi, maar zo donker en zwaar vergeleken met de Sagrada Familia. Ik vind dat Gaudi’s kerk een veel fijnere plek is dan deze donkere kerk, met die zware orgelmuziek.
Achterin in de kerk staat het beeld van de zwarte maagd van Montserrat. Veel bezoekers lopen langs het beeld en knielen daar. Hoe benieuwd ik ook ben naar het beeld, het voelt niet gepast te kijken.
Tegen vijven nemen we de trein naar het parkeertterein. Er staan nog twee campers. Het voelt goed hier de nacht door te brengen. Heel veel eten hebben we niet meer, maar genoeg om bij elkaar een maaltijd van te maken. Morgen trekken we richting Valencia.
