Het is lekker donker in onze kamer, dus we worden wakker van de wekker. We nemen snel een douche en bestellen een ontbijtje. Twee thee en twee croissants. De croissants worden begeleid met een salade en aardappeltjes… Cecile zou het heerlijk vinden. En het is weer eens wat anders dan jam.
We bezoeken de belangrijkste tempels van het Garan complex. De pagode is het mooist. Helaas geen foto’s van de enorme gouden boedda’s die binnen staan. Het is een plek waar een serene rust hangt.
Na een ruim uur houden we het voor gezien. We halen eten voor de rest van de dag en slingeren de berg weer af. Het is warm (31 graden) en de zon schijnt.
We koersen naar Shirahama beach. Een wit zandstrand aan de Stille Oceaan. Het is niet heel druk, dus we kunnen letterlijk naast het strand parkeren. Tot 5 uur, dan gaat de meneer van de parkeerplaats naar huis. Hij tikt een paar keer op zijn horloge en gebaart driftig 5. Ja, we snappen het…
We duiken het water in en brengen de rest van de middag door op het strand. We komen net op tijd weer bij de parkeerplaats, waar de man ons, en nog andere laatkomers, al staat op te wachten. Vijf uur is vijf uur. Als we wegrijden horen we muziek door de speakers. Dat horen we vaker, muziek om 5 uur. Het is, zo lezen we op internet, om kinderen te waarschuwen dat het 5 uur is, niks niet buitenspelen tot de lantaarnpalen aangaan. En zo testen ze direct dagelijks het rampenwaarschuwingssysteem.
Tien minuten rijden van het strand parkeren we bij Senjojiki Rock Plateau. Een mooie rotsformatie aan de kust. Er zijn veel mensen die genieten van het mooie uitzicht en er worden ontzettend veel foto’s gemaakt. Leuk om naar te kijken. Wij nemen plaats op de rotsen en wachten tot de zon ondergaat. Het wordt langzaam rustiger.
We gokken erop dat we hier vannacht wel kunnen blijven. 1e rang, uitzicht op zee. Het ruisen van de golven. Wat een leven….
Een cultureel begin met prachtige tempels en een geweldig eind van de dag aan een mooie kust met de zonsondergang.