Val Genova

Vandaag is onze bestemming de Val Genova, ook wel bekend als de “vallei van de watervallen”.

Als we de doorgaande weg afslaan rijden we al snel achter een toeristentreintje. Ik krijg er spontaan jeuk van en vraag me af of het niet heel druk/toeristisch is. Bij de eerste P worden we zeer dwingend verzocht af te slaan, want de auto’s achter ons moeten door…. ik raak er van in de war. Rody zegt dat ik gewoon door moet rijden. Het is nog een flink stuk naar de volgende P en langs de weg lopen is nou niet bepaald leuk. Verderop is plek en betalen we 7 euro voor de hele dag. Prima deal.

We wandelen vanaf de P een mooie route. Al vrij snel na de parkeerplaats zien we de Cascate Nardis. Zo’n 130 meter hoog. Hij is goed te zien vanaf de weg. Hier is het erg druk met vooral veel senioren. We drinken koffie en vervolgen onze weg.

De meeste mensen gaan met de bus de valei in. Wij nemen het pad langs de rivier en door het bos. Dus ondanks alle mensen, bussen en treintje, lopen we bijna helemaal alleen. Ook dit is weer een mooie wandeling. Het is prachtig groen, veel mos, varens en bloemen. Flink omhoog, en veel hoppen van steen naar steen en boomstronk naar boomstronk. Dat maakt het lopen leuk, al vinden de voeten en enkels het wat minder.

Als we aankomen bij Cascata di Lares volgen we een pittig pad nog zo’n 100 meter omhoog. Het is de moeite waard. De waterval is prachtig.

Eenmaal beneden lunchen we aan een picknicktafel en dan wandelen we terug. Omdat de enkels het zwaar hebben lopen we een deel van de route langs de weg. We eten een gebakje bij Gino. Als we bij de auto aankomen gaat het spatten. Na een paar minuten rijden regent het. Hoe plannen we het?

Op de camping aangekomen wordt het gelukkig snel droog en kunnen we alles rustig inpakken en douchen. We eten in Pinzolo een uitstekende pizza. Ook al zijn we voor Italiaanse begrippen vroeg (18.45) het is al behoorlijk druk. Ik kan zelfs na het eten zonder problemen nog een cappucino bestellen 😉 Het is hier niet meer echt Italiaans, meer een beetje Oostenrijk.

Vandaag was eigenlijk zo’n beetje onze laatste dag. We zijn al bijna 4 weken weg en toch is het jammer. Laten we het erop houden dat we erg hebben genoten. Op vakantie gaan kunnen wij erg goed saampjes.

Morgen beginnen we aan de terugreis. Dat doen we in twee dagen, geen zin om 14-15 uur te jakkeren, daarvoor zijn we veel te ontspannen.