Om 6 uur ging de wekker. Het was echt ontzettend koud in de tent. Niemand had zin om ook maar een vinger onder de dekens vandaan te halen. Bibberend kleden we onszelf aan. Het is hooguit 3 (!) graden. Brrrr…. Het ontbijt laten we voor wat het is.
Om 7 uur rijden we weg. Kachel aan in de auto. Tegen achten zijn we bij de gate. We checken uit en gaan op pad. Onderweg doen we boodschappen en ontbijten we. Cecile eet “lekkerbekkies skones”. Wij toast met ei.
De weg naar Alldays is vreselijk. We doen er een eeuwigheid over. De weg is kilometerslang zo slecht. Vol gaten en op sommige plaatsen kun je beter door de berm rijden… heel vermoeiend. We zien onderweg hoe de mensen hier leven. Velen wonen in niet meer dan een hutje. Het doet mij verdriet dit te zien. Het voelt decadent om in zo’n SUV rond te rijden en voor alles fooi te geven. Bij de pomp, in het restaurant, op de parkeerplaats.
In het restaurant waar we ontbijten zitten alleen blanke gasten. Misschien is het toeval, maar we hebben er een gemengd gevoel bij…
De weg is lang. Het landschap eentonig. Vlak voor Alldays zien we ineens vier giraffen. Wat een prachtige beesten! We kunnen gelukkig even stoppen om ze op ons gemak te bekijken. Bij de afslag Mapungabwe staat aangegeven dat de weg afgesloten is vanwege flood-herstelwerkzaamheden. Even slaat de stress toe. Het park is nog zo’n 20 km verder. Gelukkig bleek het uiteindelijk wel bereikbaar. Tegen vieren checken we in. Het is vanaf de gate nog een dik half uur rijden naar het kamp. Onderweg spot Cecile nog wat zebra’s. In Lewoke Kamp hebben we twee huisjes voor onszelf. Een beetje overdreven is het wel. Cecile slaapt vannacht dus in haar prive huisje. We douchen in de buitendouche (!) en eten burgers van de braai.
Het is hier een stuk zwoeler dan in Marakele. We zitten tot negenen buiten. De sterrenhemel is hier werkelijk prachtig. We spelen nog wat Yatzee voor het slapengaan. Vannacht ongetwijfeld minder koud dan de afgelopen nachten.